Ścieg czyli układ przewlekania odcinków nitki przez tkaninę za pomocą igły.

Sznureczek – powstaje w wyniku wkłuwania igły w połowie poprzedniego ściegu; aby sznureczek miał estetyczny wygląd wszystkie ściegi muszą być jednakowej długości.

Sznureczek owijany zwany wałeczkiem (wąski atłasek podściełany), powstaje przez owinięcie poprzeczne sznureczka.

Ścieg kładziony – polega na wkłuwaniu i wyciąganiu nitki w tych samych miejscach.

Atłasek podściełany zwany też na podwleczeniu lub z podkładem. Nitki podkładu winny być ułożone prostopadle w stosunku do ściegu zasadniczego. Właściwy ścieg układa się tak gęsto aby tło było niewidoczne.

Ścieg dziergany – powinien być wykonany na podkładzie. Jeden brzeg w postaci drabinki powstaje  przez przytrzymywanie nitki lewą ręką. Główną zasadą wykonywania tego ściegu jest podłożenie nitki pod igłą podczas jej wyciągania z materiału.

Ścieg za igłą – wykonuje się od ręki prawej ku lewej. Po prawej stronie wkłuwa się igłę za nitką w odległości jednego ściegu i wyjmuje się w odległości dwóch ściegów licząc od miejsca umocowania nitki.

Ścieg Janina – należy do grupy ściegów krzyżykowych, wykonuje się od ręki lewej do prawej. Zasadą jest, że każde skrzyżowanie krzyżuje się z poprzednim. W hafcie kujawskim, w ściegu Janina, nitki układane są gęsto.

Aplikacją nazywamy naszywanie na tło kawałków tkaniny ściegiem niewidocznym, czyli krytym lub ozdobnym (atłasek podściełany). Przy aplikacjach batystowych stosowanych na tiulu wykorzystywano dwa sposoby nakładania materiału. W pierwszym przypadku materiał był naszywany po prawej stronie, w drugim po lewej stronie tła, czyli od spodu.

Technika snutkowa – po narysowaniu wzoru i obwiedzeniu go nitką, nasnuwa się na wierzchu płótna „pajęcze nóżki” nitką maszynową. Następnie obdzierguje się wzory. Między wzorami umieszcza się małe kółeczka z dziurką jako element łączący motywy. Dookoła kółeczka nasnute są pajęcze nóżki połączone z podstawowymi motywami kompozycji.

Haft dziureczkowy, nazywany też angielskim, to typ haftu ażurowego. Dziurki można obhaftować ściegiem dzierganym lub wałeczkiem.

Przewlekanie. Technika przewlekania związana jest ściśle ze splotem nitek w tkaninie, głównie tiulu. Stosuje się tu ścieg przed igłą, którym przewleka się nić przez oczka, zgodnie z jego strukturą w kierunku pionowym, poziomym lub skośnym, w lewą i w prawą stronę. Motywy utworzone  przewlekaniem są głównie geometryczne, składające się z linii prostych i łamanych.

W filmach o ściegach udział wzięły:
Henryka Derezińska
Krystyna Zagrabska
Irena Najdek
Zofia Szmajda-Mierzwicka