Najpopularniejsze fartuchy, szerokie i długie, szyte były z gładkich tkanin lnianych i bawełnianych (m.in. z inletu), zdobione haftem białym wzdłuż boków, dołu oraz na końcu wiązań. Fartuchy z tkanin w drobne prążki, najczęściej biało-czerwone, węższe i krótsze, zdobione były często w dolnej części i w połowie wysokości. Fartuchy tiulowe upowszechniły się po 1900 r.
Zdobione były głównie haftem przewlekanym we wzory geometryczne, rzadziej haftem białym. Motywy zakomponowane są wzdłuż boków i dołu lub w dolnej części na całej szerokości.